Description
Input
Output
Sample Input
3 2 1 2 -3 1 2 1 1 2 0 2 0 0
Sample Output
Case 1: 2 Case 2: 1
这题用的是贪心思想,对于每个小岛,可以在x轴上面把可以覆盖到此岛的区间算出来,即[x-sqrt(d*d-y*y),x+sqrt(d*d-y*y)],可以先对所有区间线段按右端点升序排序,然后依次找到最小的右端点,找到后所有左端点小于此右端点的记录一个标记b[i].vis=1,代表这条线段已经有点,往后就不用找了。这题也可以用另一种思路,所有区间线段按照左端点进行降序排序,初始的右端点记为s=b[1].r,如果后面的线段的左端点的值大于s,那么要加一个地雷点,且s=b[i].r,如果线段的右端点小于s,那么更新s=b[i].r.两种思路的本质其实是一样的。
思路一:
#include<stdio.h>
#include<string.h>
#include<math.h>
#include<algorithm>
using namespace std;
struct node
{
double l,r;
int vis;
}b[1005];
bool cmp(node a,node b)
{
double temp;
if(a.r>b.r){
temp=b.l;b.l=a.l;a.l=temp;
return a.r<b.r;
}
return a.r<b.r;
}
int main()
{
double d,x,y;
int i,j,n,num,m=0,flag;
while(scanf("%d%lf",&n,&d)!=EOF)
{
m++;
if(n==0 && d==0)break;
flag=1;
memset(b,0,sizeof(b));
for(i=1;i<=n;i++){
scanf("%lf%lf",&x,&y);
if(y>d){
flag=0; //这里不要用break,因为数据还要输进去的。
}
b[i].l=x-sqrt(d*d-y*y);
b[i].r=x+sqrt(d*d-y*y);
}
if(flag==0){
printf("Case %d: -1\n",m);continue;
}
sort(b+1,b+1+n,cmp);
num=0;
for(i=1;i<=n;i++){
if(b[i].vis==0){
num++;b[i].vis=1;
for(j=1;j<=n;j++){
if(b[j].l<=b[i].r){
b[j].vis=1;
}
}
}
}
printf("Case %d: %d\n",m,num);
}
return 0;
}
思路二:
#include<stdio.h>
#include<string.h>
#include<math.h>
#include<algorithm>
using namespace std;
struct node
{
double l,r;
}b[1005];
bool cmp(node a,node b)
{
double temp;
if(a.l>b.l){
temp=b.r;b.r=a.r;a.r=temp;
return a.l<b.l;
}
return a.l<b.l;
}
int main()
{
double d,x,y,s;
int i,j,n,num,m=0,flag;
while(scanf("%d%lf",&n,&d)!=EOF)
{
m++;
if(n==0 && d==0)break;
flag=1;
memset(b,0,sizeof(b));
for(i=1;i<=n;i++){
scanf("%lf%lf",&x,&y);
if(y>d){
flag=0;
}
b[i].l=x-sqrt((double)(d*d-y*y));
b[i].r=x+sqrt((double)(d*d-y*y));
}
if(flag==0){
printf("Case %d: -1\n",m);continue;
}
sort(b+1,b+1+n,cmp);
num=1;
s=b[1].r;
for(i=2;i<=n;i++){
if(b[i].l>s){
num++;
s=b[i].r;continue;
}
if(b[i].r<s){
s=b[i].r;
continue;
}
}
printf("Case %d: %d\n",m,num);
}
return 0;
}
原文:http://blog.csdn.net/kirito_acmer/article/details/45419713