创建型模式
工厂方法模式属于类的创建行模式又被称为多态工厂模式。工厂方法模式的意义在于定义一个创建产品对象的工厂接口,将实际创建工作推迟到子类当中,核心工厂类将不在负责产品的创建,这昂核心类成为一个抽象工厂角色,仅负责具体工厂子类必须实现的接口。
简单工厂模式又叫静态工厂模式,由一个工厂决定创建出哪一种商品的实例。只要输入想要的产品代号,就会实例化合适的对象。
这里举个简单的例子就是:小张开了一家面包店,根据客人的不同需求提供不同的面包,这里就有不同的面包师傅做不同的面包,这些个面包师傅(HoneyBread、BlackBread)等又归一个总师傅管理BreadMaker,也就是这些师傅的手艺都是继承自该师傅,这个厨房后台呢,就相当于一个工厂(IFactory),不同的种类就由不同的工厂(HoneyFactory)生产,工厂会根据需求将不同的种类产品分给不同种类的总师傅(PizzaMaker、BreadMaker),在由师傅分配任务给不同的制作师。上诉流程就将整个工厂模型的思路理清了。
简单工厂类:
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 | packagecom.hust.SimpleFactory;publicclassBreadFactory {    publicstaticBreadMaker MakeBread(intbreadType){        BreadMaker breadMaker = null;        switch(breadType) {        case1:            breadMaker = newBlackBread();            break;        case2:            breadMaker =  newHoneyBread();            break;        case3:            breadMaker =  newWhiteBread();            break;        default:            break;        }        returnbreadMaker;    }} | 
总师傅:
| 1 2 3 4 5 6 7 | packagecom.hust.SimpleFactory;publicclassBreadMaker {    publicvoidGetBread(){        //nothing    }} | 
不同的面包师傅:
| 1 2 3 4 5 6 7 | packagecom.hust.SimpleFactory;publicclassBlackBread extendsBreadMaker {    publicvoidGetBread() {        System.out.println("做出黑面包");;    }} | 
| 1 2 3 4 5 | publicclassHoneyBread extendsBreadMaker {    publicvoidGetBread() {        System.out.println("做出蜂蜜面包");    }} | 
商店前台:
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 | publicstaticvoidmain(String args[]) {    BreadMaker breadMaker;    System.out.println("面包店开业!");    System.out.println("开始制作黑面包");    breadMaker = BreadFactory.MakeBread(1);    breadMaker.GetBread();    System.out.println("开始制作蜂蜜面包");    breadMaker = BreadFactory.MakeBread(2);    breadMaker.GetBread();    System.out.println("开始制作白面包");    breadMaker = BreadFactory.MakeBread(3);    breadMaker.GetBread();} | 
工厂模式:除了上诉内容外增加了一个总工厂负责类:
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 | packagecom.hust.Factory;importcom.hust.AbstractFactory.PizzaMaker;importcom.hust.SimpleFactory.BreadMaker;publicinterfaceIFactory {    BreadMaker createBread();    PizzaMaker createPizza();} | 
不同的工厂类:如果增加pizza这个产品,就在总工厂里增加一个函数负责pizza(这就是抽象工厂模式)
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 | publicclassHoneyFactory implementsIFactory {    @Override    publicBreadMaker createBread() {        returnnewHoneyBread();    }    @Override    publicPizzaMaker createPizza() {        returnnewHoneyPizza();    }} | 
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 | publicclassBlackFactory implementsIFactory {    @Override    publicBreadMaker createBread() {        returnnewBlackBread();    }    @Override    publicPizzaMaker createPizza() {        returnnewBlackPizza();    }} | 
工厂模式时的柜台操作:
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 | publicstaticvoidmain(String args[]) {    BreadMaker breadMaker;    System.out.println("面包店开业!");    System.out.println("开始制作黑面包");    IFactory breadFactory = newBlackBreadFactory();    breadMaker = breadFactory.createBread();    breadMaker.GetBread();    System.out.println("开始制作蜂蜜面包");    breadFactory = newHoneyBreadFactory();    breadMaker = breadFactory.createBread();    breadMaker.GetBread();    system.out.println("开始制作蜂蜜pizza");        breadFactory = newHoneyBreadFactory();    PizzaMaker pizzaMaker = breadFactory.createPizza();    pizzaMaker.GetPizza();} | 
不同的产品的师傅:
| 1 2 3 4 5 | publicclassPizzaMaker {    publicvoidGetPizza() {        //nothing    }} | 
| 1 2 3 4 5 6 7 | publicclassHoneyPizza extendsPizzaMaker {    @Override    publicvoidGetPizza() {        // TODO Auto-generated method stub        System.out.println("做出蜂蜜披萨");    }} | 
关于面包店的总结构图如下:
问题:假设小张有很多分店,每个分店有不同的柜台,那天小张决定将黑巧克力面包改成抹牛油的,在修改了工厂之后,必须相应的修改柜台的代码,级每一个申明过breadMaker和pizzaMaker的地方都要修改,那么工作量将恨大。这就体现了抽象模式的缺点,便于交换产品的同时,也需要改动产品声明过的地方。如何避免呢?一种方法就是根据前台用户的输入,使用if switch语句进行判断,但随着产品的增长,分支会越来越多。那么客户端还是需要大量的修改。另一种方法就是——反射。对客户端代码修改如下:
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 | try{            Class<?> c = Class.forName("HoneyBreadFactory");            try{                breadFactory = (IFactory) c.newInstance();                pizzaMaker = breadFactory.createPizza();                pizzaMaker.GetPizza();            } catch(Exception e) {                // TODO: handle exception            }        } catch(ClassNotFoundException e) {            // TODO: handle exception        } | 
这样就避免了分支的出现。
这里提到了三个工厂模式:简单工厂、工厂方法、抽象工厂。他们的优缺点如下:
| 简单工厂 | 工厂方法 | 抽象工厂 | |
| 优点 | 1、分离了客户端和后台逻辑,使得客户端无需关心后台的实现,去除了客户端与具体产品的分离,增强了移植性。 2、实现简单 | 1、易于添加新产品 2、后台模块契合了开放-封闭原则 | 1、分离了具体的类,客户端通过抽象接口操纵实例, 2、易于交换产品系列 3、有利于产品的一致性,一个系列中的产品对象被设计成一起工作时,一个应用一次只能使用一列中的对象。 | 
| 缺点 | 1、违背了开放封闭原则 2、添加新产品时比较麻烦 | 1、新产品的添加带来了大量类的创建,增加了工作量 2、客户端仍然违反开放封闭原则,只是后台逻辑判断挪到了前台 | 1、难以支持新种类的产品,抽象接口确定了可以被创建的产品集合。新种类产品加入需要扩展接口,这就涉及到接口本身和所有的实现类的改变。 | 
原文:http://www.cnblogs.com/silence-hust/p/4125679.html